หว่องเกิดที่เมืองซิมปังอัมปัต รัฐมะละกา[3] ในครอบครัวเชื้อสายมลายูและจีน ย่าหรือยายของเธอเป็นหญิงมลายูมุสลิมที่สมรสกับชาวจีนไหหลำเข้ารีตอิสลาม อย่างไรก็ตามเธอได้รับการอุปการะจากครอบครัวชาวจีนและเติบโตเป็นพุทธศาสนิกชน[1][3] ใน พ.ศ. 2479 หว่องสมรสกับเจิง หมิ่ง (張明) ชายเชื้อสายจีนที่อายุมากกว่าเธอ 16 ปี เขาไม่ได้เปลี่ยนไปนับถือศาสนาอิสลาม และหว่องเองก็ยังปฏิบัติตนอย่างชาวพุทธต่อไป[3] เธอดำเนินวิถีชีวิตอย่างชาวจีนและบริโภคเนื้อสุกรเช่นเดียวกับบุตรของเธอ[4] ในบัตรประจำตัวประชาชนของลูก ๆ ระบุว่าเป็นคนเชื้อชาติจีน นับถือศาสนาพุทธ[5] ขณะที่บัตรของหว่องระบุตัวตนว่าเป็นคนเชื้อชาติมลายู นับถือศาสนาอิสลาม[6]

หว่องยื่นคำขอร้องให้เขตปกครองท้องถิ่นเพื่อเปลี่ยนชื่อและศาสนาในบัตรประจำตัวประชาชนของเธอ ทว่าสำนักงานกิจการอิสลามอาโลร์กาจะฮ์ได้ทำการสอบสวนเธอ และปฏิเสธคำร้องของเธอเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2529[3] หลังสามีเสียชีวิตใน พ.ศ. 2532 ขณะอายุ 87 ปี หว่องทราบว่าตนมิอาจฝังศพเคียงข้างสามีเมื่อตาย หากยังไม่ได้สถานะการรับรองทางกฎหมายในการเปลี่ยนไปนับถือศาสนาพุทธ เธอจึงยื่นคำร้องอีกครั้งใน พ.ศ. 2534 และ พ.ศ. 2541 ซึ่งถูกทางการปฏิเสธทั้งหมด[1] หว่องได้ทำบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร ระบุว่าเธอเป็นชาวพุทธ และต้องการจัดพิธีศพแบบพุทธมากกว่าอิสลาม[4][7]